Derviş Şentekin’den Beş Parasızdım ve Kadın Çok Güzeldi

Radikal Kitap editörü Derviş Şentekin’in Beş Parasızdım ve Kadın Çok Güzeldi adlı romanı okur olarak beni çağıran kitaplardan değildi. Öncelikle kitabın “okur avcısı” adı çok satar kitapları çağrıştırdığından bana itici geldi. Ayrıca, bir okur olarak polisiyeye de çok düşkünlüğüm yoktur. Ancak bir arkadaşımın önerisi üzerine aldım ve bir solukta okudum.

Romanın kahramanı Dünya Gençler Satranç şampiyonu olarak istihbarat örgütüne girer, ancak daha sonra kovulur. “Beş parasızdır” ve bir barda otururken “çok güzel kadın” kendisini bulur ve kayıp zengin işadamı babasını araması için iki yüzbin lira önerir. Romanın atmofseri ülkenin yakın tarihi. Yani; Susurluk, çete-mafya-siyaset üçgeni, sonra Güneydoğu’da yaşananlar. İktidarla, “derin” devletle bağlantılı zengin işadamları, katiller, devlete -de- çalışan mafya mensupları, adını, kimliğini değiştirenler, kayıplar, Diyarbakır’daki faili meçhuller. “Avrupa’dan Ermeni teröristlerin kökünü kazıyıp gelen ve Kürt teröristlerin kökünü kazımaya başlayanlar.” Sonunda “onlar” kazanıyor -en azından kitapta-. Aklı, zekayı temsil eden satranç şampiyonu kahraman kaybediyor. Memleketin ünlü katili kitabın sonunda satranç şampiyonuna “Bu işlere bulaşmamalıydın harika çocuk. Bu işler satranç oynamaya benzemez. Şah mat muhallebi çocuğu” diyor...Zaten kitabın ilk bölümünün başlığı da “Bu işler satranç oynamaya benzemez.”

Yazar kitapta Ahmet Ümit’in polisiyelerinden tanıdığımız Başkomiser Nevzat ve Emrah Serbes’in Behzat Ç.’sine de bir selam gönderiyor. Romanı bitirince kitabın başında yer alan “Bu kitapta geçen kişi, kurum ve kuruluşların tümü hayal ürünüdür ve gerçek kişi, kurum ve kurluuşlarla olası benzerlikler tesadüfidir” cümlesi çok ironik geliyor. “Benzerlikler ve tesadüfler”den yakın tarihin birçok aktörünü ad ad çıkarıyorsunuz çünkü. Aslında sadece mağdurları değil, katilleri de biliyoruz. Şentekin, kendisiyle yapılan bir söyleşide bunun altını şu cümlelerle kalın kalın çiziyor:
“Katil’i tüm Türkiye tanıyor. Ama katilin kendisinin de söylediği gibi, onlardan bir tane miydi yoksa yüzlerce miydi? Katilleri bir yerden tanıyoruz. Bütün mesele şu ki katillerin kim olduğunu toplum olarak merak etmiyoruz. Sindik, bir köşeye çekilip kafamıza sıkmalarını bekledik yıllarca…”
Kitabın son bölümünde biraz hayal kırıklığına uğradım. Ama sanıyorum bu, biraz da “aklın” kaybetmesinin yarattığı hayal kırıklığ oldu...
--------------------------------------------------------------
Beş Parasızdım ve Kadın Çok Güzeldi, Derviş Şentekin, Kırmızıkedi Yayınevi, 276 sayfa.
-------------------------------------------------------------
Cumhuriyet Gazetesi Ankara ekinde 12 Mart 2012 tarihinde yayımlandı.